Zakryj oko wilgotną, czystą szmatką i luźno zabandażuj głowę. Jeśli możesz to zrobić szybko, namocz szmatkę w ciepłej, słonej wodzie lub roztworze cukru przesyconego, aby zachować oko. Uzyskaj natychmiastową pomoc weterynarza, utrzymując psa tak cicho i spokojnie, jak to możliwe. Co mogę umieścić […] SZWY U PSA. Witam. Mój pies wczoraj przeszedł operację amputacji przedniej łapy. Jest to owczarek niemiecki . Bardzo się martwię że szwy się dobrze nie zagoją. Ma on założony kołnierz więc pysk nie ma dostępu do rany ale zauważyłam że tylną nogą dosięga on szwów i próbuje się drapać. Zakładałam mu kaftan ale ściągał czyli ustalenia „jak jest, jak powinno być” i uwzględnienia charakterystycznych cech prawidłowo opracowanego standardu, do których Bank zalicza: skuteczność, efektyw-ność, właściwość, trafność, akceptowalność, dostępność (ryc. 1) [3]. Opracowanie standardowej procedury operacyjnej to pewien proces rozwiązania Szelki dla psa – jak zakładać? Instrukcja krok po kroku. Krok 1 – pokaż pupilowi jego nowe szelki, daj mu czas na zapoznanie się z ich zapachem i oswojenie. Krok 2 – jeśli widzisz, że Twój pupil nie jest przekonany do nowego nabytku, to zachęć go smakołykiem. Krok 3 – podejmij próbę włożenia szelek. . Wenflon fachowo nazywany jest kaniulą dożylną. Służy między innymi do pobierania krwi, wykonywania badań, a także podawania leków podczas leczenia w szpitalu. Jak prawidłowo go założyć? Wenflon — do czego służy? Kaniula dożylna służy łatwemu podawaniu leków bez konieczności każdorazowego wkłuwania się. Umożliwia szybką interwencję w przypadku zagrożenia życia. Za pomocą wenflonu można również pobrać krew pacjenta. Najczęściej aplikuje się go do żyły podskórnej, przedramienia, grzbietu dłoni albo zgięcia łukowego. Chcąc uniknąć stanu zapalnego i powstania infekcji, wenflon powinno się wymieniać przynajmniej raz na 72 godziny. Wenflon — budowa i kolory Wenflon zbudowany jest z kilku prostych elementów: igła (która zostaje usunięta po aplikacji), cewnik, skrzydełka, które po rozłożeniu stabilizują jego strukturę, korek (dzięki któremu możliwe jest podawanie leków). Wenflony dostępne są w różnych rozmiarach, które dla odróżnienia oznakowano kolorami. Każdy z kolorów oznacza inną średnicę cewnika. I tak: fioletowy jest najmniejszy, nieco większy żółty, niebieski, różowy, zielony, biały, szary. Wenflon o największej średnicy cewnika wyróżnia się kolorem pomarańczowym, czerwonym lub brązowym. Wenflon — jak go prawidłowo założyć Każdy pacjent, któremu musi być założony wenflon, powinien być poinformowany o tym, na czym będzie polegała ta czynność. Pielęgniarka musi wykonywać ją z umytymi dokładnie rękami, na które dodatkowo zakłada jednozarowe rękawiczki. Następnie powinna zdezynfekować miejsce wkłucia za pomocą środka antyseptycznego, po czym wyjąć wenflon z opakowania, usunąć osłonkę na igłę i wkłuć się delikatnie na głębokość około 1/3 i pod kątem 30 stopni. Skóra pacjenta powinna być naciągnięta, dzięki czemy ukłucie jest dla niego mniej dotkliwe. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie kaniulii do żyły i usunięcie igły. Na koniec należy założyć koreczek i zabezpieczyć wenflon przed przemieszczaniem się. Ważne jest również, żeby założony wenflon przepłukać roztworem 0,9% NaCl. Po wykonaniu wszystkich czynności wenflon jest gotowy do użytku i można za jego pomocą podawać pacjentowi leki. Wenflon — przeciwskazania Do najważniejszych przeciwskazań do założenia wenflonu należy zwłóknienie tkanek wywołane wielokrotnymi wkłuciami, a także kruche naczynia krwionośne. Nie jest wskazane także zakładanie wenflonu u niemowląt przedwcześnie urodzonych oraz dzieci, u których widoczność żył jest mała: otyłych, odwodnionych oraz we wstrząsie. kfuhlert / Pixabay Pragnąc pobrać krew czy też podać kroplówkę wymagane jest wkłucie się w żyłę. Można to zrobić w typowy sposób, ale jeśli konieczne jest to kilkukrotnie, to znacznie lepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie wenflonu. Jest to plastikowy mechanizm pozwalający na utrzymywanie drożnej drogi do krwiobiegu. Każdorazowo można utrzymywać wenflon przez około 72 godziny, ale ogólnie ma na to duży wpływ stan tkanek w danym miejscu oraz rodzaj podawanych preparatów. Parę słów o tym, jak założyć wenflon W przypadku osoby dorosłej mówimy o zakładaniu wenflonu w takich miejscach jak: grzbiet ręki, przedramię lub dół łokciowy. Noworodki i niemowlęta mają najczęściej zakładany na żyły na kończynie dolnej. W każdym przypadku żyła musi być szeroka i odznaczać się dobrym odpływem. Z kolei powierzchnia skóry w tym miejscu nie może być pokryta ranami czy stanem zapalnym. Nad miejscem wkłucia zakłada się tzw. stazę, czy formę elastycznej opaski. Ma ona za zadanie rozszerzenie się żyły i gromadzenie krwi w miejscu założenia wenflonu. Odkaża się wówczas skórę i wkłuwa się wenflon. Po wyjęciu igły światło wenflonu płucze się roztworem fizjologicznym soli, a potem zatyka koreczkiem bądź podłącza infuzję. Chcąc zabezpieczyć wenflon przed wysunięciem, stosuje się przy nim plasterek. Zdecydowanie najlepszy jest ten z samoprzylepnej dzianiny. W ten sposób skóra może oddychać, a odczyn zapalny jest minimalny. Mając tego rodzaju wiedzę, nie tylko wiemy, jak założyć wenflon w prawidłowy sposób. Wiedza ta pozwala uniknąć wielu problemów w tym np. infekcji. Zatem zawsze powinna to wykonywać osoba mająca stosowne kompetencje w tej materii. Żywienie psa Odpowiednie żywienie jest jednym z ważniejszych aspektów opieki nad psem. Jeśli chcesz, by Twój pies był zdrowy, musisz pamiętać o podstawowych wymaganiach żywnościowych. Pies na... Otyłość u psów Otyłość u psów jest związana z różnymi czynnikami, takimi jak np. wiek, płeć, rasa, zabieg kastracji. Jednak najważniejszymi okazują się czynniki warunkowane przez właściciela ... Pchły psie Pchły powodują u psów wiele chorób. Są to między innymi: alergiczne pchle zapalenie skóry, przenoszenie psich tasiemców, znacznej utraty krwi i anemii przy dużej inwazji, roznoszą ... Kleszcze Kleszcze przenoszą wiele niezwykle niebezpiecznych chorób, zarówno dla zwierząt, jak i dla człowieka. Najczęściej przenoszoną przez kleszcze chorobą jest babeszjoza (piroplazmoza). ... Zjadanie odchodów Zjadanie odchodów przez psy jest najprawdopodobniej najgorszym zachowaniem, jakie może się zdarzyć – zwłaszcza, jeśli po tym fakcie nasz czworonóg próbuje polizać nas po twarzy. ... Kastracja i sterylizacja Najbardziej popularną metodą ograniczania niechcianego rozrodu zwierząt była do tej pory sterylizacja farmakologiczna. Jednak badania wykazały, że sieje ona największe spustoszenie w ... Przygotowanie do zabiegu Olbrzymi rozwój ogólnie pojętych nauk weterynaryjnych w ostatnich kilkunastu latach spowodował nie tylko poprawę warunków życia naszych ulubieńców, ale również umożliwił... Mowa psiego ciała Psy posiadają niezwykłą zdolność komunikowania się z ludźmi. Jednak język ich ciała znacznie różni się od naszego. Przypisywanie psu cech ludzkich jest częstym błędem,... Choroby skóry Choroby skóry należą do najczęstszych konsultacji w gabinetach weterynaryjnych. Praktycznie każdy właściciel psa lub kota miał mniejsze lub większe kłopoty dermatologiczne u... Parwowiroza Parwowiroza jest jedną z najgroźniejszych chorób wirusowych psów. Jest też chorobą najmłodszą. Początki jej sięgają wczesnych lat osiemdziesiątych, kiedy pojawiła się na... Fot. Science Photo Library / Getty Images Wenflon to wkłuwana do żyły obwodowej kaniula, której zadaniem jest utrzymywanie drożnej drogi do podawania bezpośrednio do krwioobiegu chorego leków, płynów lub krwi. Wenflony produkowane są w różnych wielkościach. Zróżnicowane są zarówno ich średnice jak i długości. Wenflon to przyrząd medyczny, który umożliwia uzyskanie dostępu do żyły chorego. Pozwala na podawanie mu środków leczniczych przez kilkadziesiąt godzin bez konieczności wkłuwania się za każdym razem do żyły. Czas użytkowania wenflonu zależy od stanu tkanek w miejscu założenia i typu podawanych preparatów. Budowa wenflonu Podstawowym elementem wenflonu jest plastikowa kaniula służąca do dożylnego podawania leków. W jej świetle znajduje się metalowa igła, której wystający koniec pozwala na nakłucie powłok i ściany naczynia. Na zewnętrznym końcu kaniuli jest się plastikowa głowica, która składa się z kilku elementów: Kaniula jest przezroczysta, by podczas wkłuwania można było obserwować pojawianie się w niej krwi. Kaniula i igła nowego wenflonu zabezpieczone są plastikową nasadką podobną do stosowanej na igłę do iniekcji. Całość zapakowana jest zazwyczaj w plastikową wytłoczkę ze szczelnym papierowym pokryciem, czyli w tzw. blister. Zapewnia on wenflonowi jałowość do momentu otwarcia (lub uszkodzenia) opakowania. Drugą (zgodnie z przepisami – niezbędną) warstwę zabezpieczenia stanowi pudełko. Polecamy: Kroplówki – rodzaje, technika wykonania w domu Zakładanie wenflonu Wenflon u osoby dorosłej zakłada się zwykle do żyły znajdującej się na grzbiecie ręki, na przedramieniu lub w dole łokciowym. U noworodków i niemowląt (albo gdy skan skóry lub naczyń uniemożliwia wykonanie wkłucia w miejscu typowym) można wenflon założyć do żyły na kończynie dolnej lub w innej lokalizacji. Żyła powinna być szeroka, z dobrym odpływem, a skóra nad miejscem wkłucia bez zmian zapalnych czy śladów zakażenia. Powyżej miejsca wkłucia zakłada się tzw. stazę – elastyczną opaskę, która powoduje gromadzenie się krwi i rozszerzenie żyły w miejscu założenia wenflonu. Po odkażeniu skóry do żyły wkłuwa się wenflon. Kiedy przez igłę zaczyna wypływać krew, zdejmuje się stazę i wycofuje stopniowo igłę, wsuwając jednocześnie głęboko do żyły plastikową, elastyczną kaniulę. Po wyjęciu igły światło wenflonu przepłukuje się roztworem fizjologicznym soli i zamyka koreczkiem albo od razu podłącza infuzję. Wenflon zabezpiecza się przed wysunięciem przy pomocy przylepca, doklejając skrzydełka głowicy do skóry. Najlepszy plaster do wenflonu to tekstylna, samoprzylepna dzianina, którą można przymocować na dużej powierzchni i która umożliwia skórze oddychanie. Dzięki temu odczyn zapalny na przylepiec jest minimalny, a siła zabezpieczająca wenflon – znaczna. Ponieważ głowica wystaje ponad skórę i mogłaby być wyciągnięta np. przy zakładaniu odzieży albo podczas snu, całość zabezpiecza się bandażem. Polecamy: Zakrzepica żył głębokich – objawy, przyczyny, leczenie i zapobieganie Rozmiary wenflonów Wenflony produkowane są w wielu różnych rozmiarach. Wynika to z kilku czynników: wenflony dla dzieci muszą być cieńsze i krótsze, grubość trzeba dostosować do ilości płynów, która ma być przetoczona, im grubszy wenflon, tym większe jest ryzyko wystąpienia miejscowych powikłań. Podając rozmiary wenflonu, określa się zwykle dwa parametry: średnicę zewnętrzną oraz długość kaniuli. Grubość wenflonu podaje się w mm lub skali Gauge (im większa wartość Ga, tym mniejsza średnica igły). Długość określana jest w mm lub w calach (1 cal = 25,3 mm). Konkretnym wartościom odpowiadają zawsze te same kolory głowicy – kodowanie barwami jest regulowane normą międzynarodową. Na przykład wenflon: różowy ma średnicę 20 Ga – 1,1 mm (rozmiar wewnętrzny to 0,8 mm), szary ma średnicę 16 Ga – 1,7 mm (rozmiar wewnętrzny to 1,4 mm). Największy standardowy rozmiar wenflonu (może być brązowy, czerwony lub pomarańczowy) to 14 Ga, gdzie średnica wewnętrzna to 1,7 mm, a zewnętrzna może przekraczać 2 mm. Przez ten wenflon można podawać nawet 270–300 ml płynów w ciągu minuty. W przypadku krwi, która ma zdecydowanie większą lepkość, maksymalna przetaczana ilość to ok. 160–180 ml/min. Cena wenflonów wyprodukowanych przez uznanych producentów materiałów medycznych nie przekracza zwykle 3–4 złotych za sztukę. Przy zakupie większej ilości możliwe jest uzyskanie dużej zniżki. Polecamy: Autohemoterapia – leczenie własną krwią. Na co pomaga krew? Zobacz film i dowiedz się jak skutecznie pozbyć się biegunki: Zobacz film: Przyczyny i leczenie biegunki. Źródło: 36,6. Powikłania po założeniu wenflonu Najczęstszymi powikłaniami związanymi ze stosowaniem wenflonów są: niedrożność kaniuli, krwiak, miejscowe zapalenie powłok, zapalenie żyły. Pojawiają się one, jeśli okolicy wkłucia nie zabezpiecza się odpowiednio przed nadkażeniem lub gdy wenflon utrzymywany jest w żyle zbyt długo. Mogą wystąpić również wtedy, kiedy podaje się środki o zbyt dużej osmolarności albo o działaniu drażniącym śródbłonek naczyń.

jak założyć wenflon u psa